AMALAN PENGAJARAN GURU PENDIDIKAN ISLAM BERASASKAN KONSEP 5MIM DI SEKOLAH SEKOLAH MENENGAH AGAMA DI INDONESIA Teaching Practices of Islamic Education Teachers Based on 5mim Concept in Religious Secondary Schools in Indonesia
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Objektif utama kajian ini ialah untuk mengkaji pandangan para pelajar terhadap amalan pengajaran guru Pendidikan Islam di sekolah menengah agama di Indonesia. Kajian ini adalah berasaskan kepada lima komponen amalan pengajaran guru Pendidikan Islam iaitu Mudarris, Muaddib, Murabbi, Mursyid dan Mu`allim (5MIM). Kajian ini adalah berbentuk tinjauan yang menggunakan instrumen borang soal selidik pelajar yang telah dijalankan di daerah Ponorogo, Bandung, Jakarta dan Medan, Indonesia. Seramai 631 pelajar telah dipilih secara rawak dari sembilan buah sekolah menengah agama. Berdasarkan penilaian pelajar-pelajar terhadap guru pendidikan Islam mereka, komponen muaddib merupakan yang paling dominan (4.00), diikuti oleh komponen mursyid (3.95), murabbi (3.91) dan mu`allim (3.90). Komponen yang paling rendah ialah komponen mudarris yang mempunyai min 3.81. Umumnya, kesemua min adalah pada tahap yang agak tinggi dengan min keseluruhannya iaitu 3.93.
The main objective of this study is to examine the students’ view on their Islamic education teachers teaching practices in religious secondary schools in Indonesia. This study was based on five components of teaching practices i.e. Mudarris, Muaddib, Murabbi, Mursyid and Mu`allim (5MIM). This study carried out a survey that used student questionnaire in the districts of Ponorogo, Bandung, Jakarta and Medan, Indonesia. A total of 631 students were randomly chosen from nine selected secondary religious schools from these districts. Based on the students’ view on their religious teachers, it was found that the component of muaddib has the highest mean (4.00), followed by mursyid (3.95), murabbi (3.91), and mu`allim (3.90). The lowest component identified was mudarris with. 3.81. Generally, it also found that all the means were relatively high and with the overall mean of. 3.93.
Downloads
Article Details
References
Ab. Halim Tamuri dan Azhar Ahmad. 2011. Pembelajaran Pengaturan
Pendidikan Islam. Dalam Ab. Halim Tamuri dan Nik Mohd Rahimi Nik
Yusof (pnyt). Kaedah Pengajaran dan Pembelajaran Pendidikan Islam.
Bangi: Penerbit UKM.71-111.
Ab. Halim Tamuri, Khadijah Abdul Razak dan Shahrin Awaluddin. 2011. Isu
Pengajaran dan Pembelajaran Pendidikan Islam. Dalam Ab. Halim
Tamuri dan Nik Mohd Rahimi Nik Yusof (pnyt). Kaedah Pengajaran
dan Pembelajaran Pendidikan Islam. Bangi: Penerbit UKM. 38-70.
Ab. Halim Tamuri. 2014. al-Quran dan Alam Sebagai Sumber Ilmu Sains dalam
Pendidikan. Dalam Khalijah Mohd Salleh. Pendidikan Sains Berteraskan
Tauhid. Bangi: Penerbit UKM. 25-41.
Ab. Halim Tamuri. 2015. Standardization of Islamic Education Excellence in The
World. Jurnal Tinta Artikulasi Membina Ummah 1(2), 2015.109-120.
Ab. Halim Tamuri. 2016a. Keberkesanan Guru dalam Pengajaran dan
Pembelajaran Mata Pelajaran Pendidikan Islam. Dalam Mohd Farid
Mohd Shahran dan Nor Hartini Saari. Guru Cemerlang Pendidikan
Islam: Persediaan dan Cabaran. Kuala Lumpur: Penerbit IKIM. 1-30.
Ab. Halim Tamuri. 2016b. “Pendekatan Pedagogi Terkini Dan Pembentukan
Tenaga Pengajar Profesional Di Dalam Pendidikan Islam”. Kertas kerja
dibentang Wacana Pendidikan Islam Pendidikan Islam Di Malaysia - Isu,
Cabaran dan Hala Tuju, anjuran Yayasan Islam Pulau Pinang, 14 Mei
di Dewan Seminar SEAMEO RECSAM, Pulau Pinang.
Ashraf, Syed Ali. 1988. “A View of Education-An Islamic Perspective” in
Bernadette O’Keeffe (ed.) 1988. Schools for Tomorrow: Building Walls
or Building Bridges. Sussex: The Falmer Press. 69-79
Azizi Jaafar. 2019. Asas Pembangunan Kurikulum dalam Pendidikan. Kuala
Lumpur: Dewan Bahasa Pustaka
Dunkin, M.J. & Biddle, B.J. 1936. The study of teaching. United States of
America: Holt, Rinehart & Winston, Inc.
Fadzilah Mustafa. 2016. Penyediaan Guru Muda Berkualiti dalam Mata
Pelajaran Pendidikan Islam. Dalam Mohd Farid Mohd Shahran dan
Nor Hartini Saari. Guru Cemerlang Pendidikan Islam: Persediaan dan
Cabaran. Kuala Lumpur: Penerbit IKIM. 31-44.
Kamarul Azmi Jasmi dan Ab. Halim Tamuri. 2007. Pendidikan Islam: Kaedah
Pengajaran dan Pembelajaran. Skudai: Penerbit UTM.
Kamarul Azmi Jasmi, Ab. Halim Tamuri dan Mohd Izham Hamzah. 2009. Sifat
Dan Peranan Keperibadian Guru Cemerlang Pendidikan Islam (GCPI)
dan Hubungannya dengan Motivasi Pelajar. Jurnal Teknologi, 55 (E),
Dis. 2009. 57-71.
Kamarul Azmi Jasmi, Ab. Halim Tamuri dan Mohd Izham Hamzah. 2011.
Penerapan Matlamat Pendidikan Islam oleh Guru Cemerlang Pendidikan
Islam: Satu Kajian Kes di beberapa buah sekolah menengah di Malaysia.
Jurnal Teknologi, 55 (Sains Sosial), Mei 2011. 37-53.
Mohd Rumaizuddin Ghazali. 2019. Pendidikan Islam dari Tradisional ke
Moden. Kuala Lumpur: ABIM.
Noornajihan Jaafar. 2016a. Efekasi Kendiri. Dalam Noornajihan Jaafar (pnyt).
Pembangunan Profesionalisme Guru Pendidikan Islam. Bangi: Penerbit
KUIS. 119-127.
Noornajihan Jaafar. 2016b. Akhlak dan Keperibadian. Dalam Noornajihan
Jaafar (pnyt). Pembangunan Profesionalisme Guru Pendidikan Islam.
Bangi: Penerbit KUIS. 155-162.
Nur Hanani Hussin. 2016a. Kemahiran Pengajaran. Dalam Noornajihan Jaafar
(pnyt). Pembangunan Profesionalisme Guru Pendidikan Islam. Bangi:
Penerbit KUIS. 129-140.
Nur Hanani Hussein. 2016b. Fungsi Psikologi dalam Pendidikan. Dalam
Noornajihan Jaafar (pnyt). Pembangunan Profesionalisme Guru
Pendidikan Islam. Bangi: Penerbit KUIS. hlmn. 59-69.
Nurul Asiah Fasehah. Konsep Kendiri. 2016. Dalam Noornajihan Jaafar (pnyt).
Pembangunan Profesionalisme Guru Pendidikan Islam. Bangi: Penerbit
KUIS. 113-116.
Robert. Burns. 2000. Introduction to Research Methods. London: Sage Publication.
S. Sarantakos. 1998. Sosial Research. London: Macmillan Press Ltd.
Zaharah Hussin, Ahmad Arifin Sapar dan Ab. Halim Tamuri. 2017. Pendidikan
Akhlak: Analisa dan Reka Bentuk Kurikulum. Kuala Lumpur: Penerbit
Universiti Malaya.
Zetty Nurzuliana Rashed. 2016. Penerapan Tadib Dalam Pendidikan Islam.
Dalam Noornajihan Jaafar (pnyt). Pembangunan Profesionalisme Guru
Pendidikan Islam. Bangi: Penerbit KUIS. 247-257.